تجهیزات تصویربرداری پزشکی
تجهیزات تصویربرداری پزشکی دستگاه هایی هستند که با استفاده از آن ها از قسمت های مختلف بدن تصاویری به دست آمده و مطالعه، تشخیص و درمان بسیاری از بیماری ها را امکان پذیر می سازد. این روش ها در شرایطی استفاده می شوند که بیماری با استفاده از معاینات عمومی و ابزار معاینه معمول تشخیص داده نمی شود. دستگاه های مختلفی برای تصویربرداری از بدن مورد استفاده قرار می گیرند که در این مقاله به بررسی این دستگاه ها و نحوه عملکرد آن ها می پردازیم:
دراین مقاله می خوانید
دستگاه رادیولوژی:
رادیولوژی نوعی تصویربرداری است که در آن از اشعه ایکس یا سایر پرتوها استفاده می شود. این روش شامل پرتوهای یونیزان یا غیر یونیزان می باشد که هر کدام برای هدف خاصی مورد استفاده قرار می گیرند. رادیولوژی به دسته بندی های زیر تقسیم می شود:
- رادیولوژی تشخیصی:
این روش برای تصویربرداری از قسمت های مختلف بدن مانند قفسه سینه، نواحی شکمی و سیستم اسکلتی-عضلانی استفاده می شود و زیر مجموعه های مختلف مانند ماموگرافی، سونوگرافی، MRI، فلوروسکوپی و… دارد که ممکن است در آن ها از اشعه ایکس یا سایر پرتوها استفاده شود.
- رادیولوژی مداخله ای:
این نوع رادیولوژی برای درمان بیماری های غیر سرطانی استفاده می شود.
- رادیولوژی درمانی:
کاربرد این نوع رادیولوژی و دستگاه های آن بیشتر در زمینه درمان بیماری های سرطانی است.
- رادیولوژی هسته ای:
در این روش از مواد پرتوزا برای تصویربرداری از نقاط مختلف بدن استفاده می شود.
در رادیولوژی تشخیصی از پرتوهای ایکس برای دریافت تصاویر مختلف استفاده می شود. از آن جایی که این پرتوها خطرناک هستند لازم است تنها یک دوز مشخص از آن ها وارد بدن بیمار شود. در واقع میزان این دوز، حداقل دوز کافی در کمترین زمان ممکن است که توسط آن تصویر مناسب و با کیفیت ایجاد گردد. همان طور که قبل تر نیز گفته شد رادیولوژی شامل زیر مجموعه ها و تجهیزات تصویربرداری مختلفی است که تصاویر تشخیصی از بدن ارائه می دهند. به طور مثال سی تی اسکن تصاویر مقطعی از قسمت ها مختلف بدن ارائه می دهد یا رادیولوژی دیجیتال برای آنژیوگرافی مورد استفاده قرار می گیرد. اشعه ایکس می تواند از تمام مواد از جمله گاز، مایع و جامد عبور کند. اما سرب تنها ماده ای است که به دلیل عدد اتمی بالایی که دارد اشعه ایکس از آن عبور نمی کند. به همین دلیل لازم است دیوار اتاق های رادیولوژی از سرب ساخته شود تا محافظت بیشتری ایجاد گردد. تصویربرداری باید توسط افراد متخصص در این زمینه انجام شود تا از دوز مجاز اشعه استفاده شود. اگر از مقدار بیشتری نسبت به این دوز استفاده شود به سلول های بدن آسیب رسیده و می تواند سلول سرطانی تولید کند. دستگاه های تصویربرداری در دو مدل ثابت و قابل حمل ساخته می شوند که مدل قابل حمل یا پرتابل در قسمت های مختلف بیمارستان به خصوص در اتاق عمل قابل استفاده می باشد.
دستگاه رادیولوژی از قسمت های زیر تشکیل شده است:
– منبع اشعه ایکس: این قسمت اشعه ایکس را تولید می کند به این صورت که جریان الکتریکی با سرعت زیاد به هدف می خورد و پس از از دست دادن شتاب خود و تبدیل شدن به انرژی، اشعه ایکس تولید می کند. این قسمت خود دارای اجزای مختلف مانند قطب منفی(کاتد)، قطب مثبت(آند)، تیوب شیشه ای، تنگستن، منبع تغذیه و دریچه است.
– آشکارساز(Detector): در این بخش، پرتوهای اشعه ایکس تولید شده به آشکارساز برخورد می کنند و تصویر تولید می شود. آشکارساز به صورت فیلم، پنل مسطح، صفحات فسفری یا دیتکتور است. با پیشرفت تکنولوژی، تصاویر تولید شده در این بخش به صورت دیجیتال نمایش داده می شوند.
دستگاه سی تی اسکن(CT scan):
سی تی اسکن که نام دیگر آن توموگرافی کامپیوتری است یکی از پرکاربردترین تجهیزات تصویربرداری است که برای تصویربرداری از بافت های نرم و استخوان های بدن مورد استفاده قرار می گیرد. در صورتی که یک تومور در قسمتی از بدن وجود داشته باشد، با استفاده از این روش موقعیت و اندازه آن تعیین می شود و اطلاعات لازم در اختیار پزشک و جراح قرار می گیرد. دستگاه سی تی اسکن دارای یک تیوب تولید کننده اشعه ایکس است که به صورت ۳۶۰ درجه دور قسمت مورد نظر از بدن بیمار می چرخد و تصاویر متعددی از زوایای مختلف می گیرد. این تصاویر و اطلاعات به دست آمده به کامپیوتر منتقل می شوند و پس از پردازش های لازم، تصاویر مقطعی سه بعدی از بدن ارائه می دهند. این تصاویر را می توان به صورت پرینت شده بر روی نگاتوسکوپ مورد بررسی قرار داد.
مزیت سی تی اسکن نسبت به سایر روش های تصویربرداری، تصاویر مقطعی و سه بعدی آن است که ریز ترین بافت های غیر طبیعی را نیز نشان می دهد. معمولا بهتر است برای بافت های سخت و استخوانی از این روش استفاده شود و برای تصویربرداری بافت های نرم از MRI کمک گرفته شود. هم چنین ممکن است برای تشخیص یک مشکل خاص مانند مشکلات ستون فقرات از هر دو این روش ها کمک گرفته شود تا پزشک بتواند تشخیص بهتری داشته باشد.
دستگاه ام آر آی (MRI):
در روش تصویربرداری ام آر آی از امواج مغناطیسی برای تولید تصاویر استفاده می شود. این امواج برخلاف پرتوهای ایکس خطرناک نیستند به همین دلیل تصویربرداری ام آر آی هیچ خطری برای بیمار ایجاد نمی کند و حتی می تواند در مدت زمان طولانی انجام گیرد. این روش که به آن تصویربرداری با تشدید مغناطیس نیز گفته می شود با استفاه از یک میدان مغناطیسی قوی که ۶۰۰۰۰ برابر قوی تر از میدان مغناطیسی زمین است انجام می شود. در کنار آن از امواج رادیویی و یک کامپیوتر برای دریافت و پردازش اطلاعات هم استفاده می شود. عملکرد دستگاه ام آر آی به این صورت است که با قرار گرفتن بدن در دستگاه و میدان مغناطیسی قوی، پروتون های هسته های بافت های بدن می چرخند و محور چرخش آن ها در امتداد خطوط میدان مغناطیسی دستگاه قرار می گیرد. سپس امواج رادیویی به بدن تابانده می شوند که محور چرخش این پروتون ها را تا حدی تغییر می دهند. با پایان تابش، مجددا محور چرخش پروتون ها با میدان مغناطیسی دستگاه هماهنگ شده و امواج رادیویی جدیدی ایجاد می شود که توسط پروتون ها ساطع شده است. این امواج به کامپیوتر رسیده و پردازش می شوند و تصاویر مناسبی از بدن ارائه می دهند.
کامپیوتری که دریافت و پردازش اطلاعات را انجام می دهد بسیار پیچیده و پیشرفته است زیرا اطلاعات خام به آن داده می شوند و تصاویر واضح ایجاد می گردند. هم چنین لازم است سرعت تحلیل این داده های خام در کامپیوتر بالا باشد. قرار گرفتن فلز در این میدان مغناطیسی تولید تصویر واضح را با مشکل روبرو می کند بنابراین این روش برای کسانی که دارای پروتزهای فلزی مختلف در بدن خود هستند مناسب نمی باشد. روش تصویربرداری ام آر آی برای دریافت تصویر از تومورهای مغزی، ستون فقرات، گوش داخلی، چشم و تشخیص التهاب های مختلف مناسب می باشد.
دستگاه سونوگرافی:
دستگاه سونوگرافی یکی از مهم ترین تجهیزات تصویربرداری است که تصویربرداری از بدن را با استفاده از امواج فراصوت با فرکانس ۱/۵ تا ۱۵ مگاهرتز انجام می دهد که برای بدن کاملا بی خطر هستند. این دستگاه دارای یک پروب است که امواج را به بدن فرستاده و این امواج پس از برخورد با اندام های داخل بدن دچار تغییر در سرعت و شدت می شوند. با اندازه گیری این امواج در برگشت، می توان اجزای درون بدن را از لحاظ شکل و ترکیب بررسی کرد. امواج تابیده شده در برخورد با بافت های مختلف از جمله جامد، مایع یا متراکم به صورت متفاوتی بازتاب می کنند. این تفاوت می تواند فاصله و شکل بافت را نشان دهد. این نوع تصویربرداری برای مشاهده بخش های شکمی، غده تیروئید، مجاری ادراری، تشخیص سنگ کلیه، بررسی جنین، تشخیص سرطان سینه و تشخیص گرفتگی عروق مورد استفاده قرار می گیرد. دستگاه سونوگرافی از بخش های زیر تشکیل شده است:
- یک مانیتور مخصوص که اطلاعات و مشاهدات را نمایش می دهد.
- منبع تغذیه دستگاه.
- پروب دستگاه که انواع مختلف دارد که شامل کانوکس(Convex)، خطی(Linear) و داخل رحمی(Trans-vaginal) می باشد که هر کدام بسته به این که در کدام قسمت از بدن استفاده می شوند کاربرد دارند.
این دستگاه هم به صورت ثابت و هم به صورت قابل حمل ساخته می شود. تصاویر تولید شده توسط این روش معمولا سیاه و سفید هستند اما در دستگاه های پیشرفته تر تصاویر رنگی و ۳ بعدی یا ۴ بعدی نیز نشان داده می شوند. برای دریافت تصویر مناسب باید از یک ژل مناسب استفاده شود که بر روی بدن و بین بدن و پروب دستگاه قرار می گیرد. این ژل، امپدانس بین هوا و بافت های بدن بیمار را کاهش می دهد و باعث بالا رفتن کیفیت تصاویر می شود. تفاوت امپدانس هوا موجب تغییر سرعت صوت شده و از ایجاد تصاویر مناسب جلوگیری می کند. در دستگاه سونوگرافی باید دقت تصویربرداری بالا باشد و هم چنین دستگاه نویز تولید نکند. البته مهارت متخصص سونوگرافی نیز در گرفتن تصاویر با کیفیت بالا و زاویه مناسب پروب سونوگرافی موثر است.
دستگاه فلوروسکوپی:
این دستگاه با استفاده از اشعه ایکس می تواند تصاویر متحرک از بدن ارائه دهد و از یک مولد اشعه ایکس، تشدید کننده تصویر که شامل صفحات فلورسنتی است که بدون نیاز به افزایش دور اشعه تابیده شده می تواند کیفیت تصاویر را بهبود ببخشد، و یک نمایشگر تشکیل شده است که تصاویر حاصل را نشان می دهد. این نمایشگر ممکن است به صورت CR یا DR باشد. در مدل CR که قدیمی تر است داده های آنالوگ به دیجیتال تبدیل شده و نشان داده می شوند. اما دستگاه های DR مدرن تر و پیشرفته تر هستند و داده ها را به صورت مستقیم به تصاویر دیجیتال تبدیل می کنند. در این نوع دستگاه رزولوشن و سرعت تصاویر بیشتر می شود. تابش این دستگاه می تواند به صورت پیوسته یا پالسی باشد که نوع پالسی آن به صورت تک پالس کوتاه یا پالس با نرخ متغیر است. مدل متغیر پر کاربردترین مدل تابش است. در تصویر برداری فلوروسکوپی از یک ماده حاجب در بدن بیمار استفاده می شود که Radio contrast نیز نامیده می شود. این ماده جذب اشعه متفاوتی در بافت های مختلف ایجاد می کند و میزان سالم بودن بافت یا تومورهای آن را نشان می دهد. این نوع تصویربرداری به دلیل تولید تصاویر متحرک در موارد زیر کاربرد دارد:
– هدایت کاتتر
– پیوند اعضا
– بررسی جریان خون
– بررسی قرار گرفتن صحیح مفصل
– قرار گرفتن دستگاه های خاص در بدن
– خارج کردن سنگ کلیه بزرگ از کلیه
دستگاه ماموگرافی:
ماموگرافی یکی از تجهیزات تصویربرداری است که برای تشخیص زود هنگام انواع سرطان سینه مورد استفاده قرار می گیرد. این دستگاه دارای دو صفحه است که بر روی یکی از آن ها سینه قرار داده می شود و صفحه دیگر که کمپرسور نام دارد بر روی سینه قرار می گیرد و وظیفه صاف کردن آن را دارد. این کار موجب مشاهده بهتر داخل سینه می شود. سپس دوز مشخصی از اشعه به سینه تابانده می شود و چون بافت های متفاوت از جمله توده های سرطانی جذب متفاوتی از اشعه دارند، تصاویر حاصل بافت سرطانی را به خوبی نشان می دهند. به طور معمول اگر برای معاینات دوره ای سینه از ماموگرافی استفاده شود و فرد علائم خاصی نداشته باشد تعدادی عکس محدود از سینه گرفته می شود که سلامت آن را نشان دهد. اما در صورتی که فرد مشکوک به سرطان باشد یا علائم خاصی از جمله درد یا ترشح خون داشته باشد باید عکس های بیش تری از زوایای مختلف از سینه گرفته شود تا در صورت نیاز نمونه برداری از بافت سینه انجام گیرد. دستگاه های ماموگرافی در سه مدل وجود دارند:
- ماموگرافی دیجیتال:
در این روش از دوربین های دیجیتالی برای تصویربرداری استفاده می شود و برای چاپ تصاویر از نمایشگر های CR یا DR استفاده می شود که قبل تر به آن ها اشاره کردیم.
- سیستم تشخیصی کامپیوتری یا CAD:
در این سیستم از نرم افزارهای خاصی استفاده می شود که نواحی غیر طبیعی را در تصویر برجسته تر نشان می دهند و پزشک راحت تر می تواند مشکل بیمار را تشخیص دهد.
- ماموگرافی سه بعدی یا Tomosynthesis:
این روش که پیشرفته ترین مدل ماموگرافی است تصایر سه بعدی از بافت سینه در اختیار پزشک قرار می دهد. در واقع این روش مانند تصویربرداری سی تی اسکن است که از بافت سینه به صورت برشی عکس برداری می کند. سپس این تصاویر با هم ادغام شده و تصویر سه بعدی و مقطعی از بافت سینه ارائه می دهند.
در ماموگرافی توده های بسیار کوچک سینه نیز نشان داده می شوند. هم چنین اگر بیمار پروتز سینه داشته باشد، آسیب یا پارگی در آن پروتز نیز نشان داده می شود. در مواردی ممکن است ماموگرافی به تنهایی برای تشخیص مشکل بیمار کافی نباشد که در چنین شرایطی ممکن است از تجهیزات تصویربرداری دیگر مانند سونوگرافی سینه هم کمک گرفته شود.
دستگاه اکوکاردیوگرافی:
اکوکاردیوگرافی که اکوی قلب، سونوگرافی قلب و اولتراسوند قلب هم نامیده می شود روشی است که در آن با استفاده از امواج فراصوت، تصاویری از قلب به دست می آید. این امواج از طریق یک پروب مخصوص وارد بدن می شوند و پس از برخورد به قلب بازتاب می کنند و با تغییر شدت و سرعت در حین بازتاب به صورت داده های خام به نرم افزار خاص دستگاه داده شده و به تصویر تبدیل می شوند. این دستگاه چند نوع پروب دارد که شامل پروب آرایه فازی، پروب اطفال و پروب TEE که وارد قلب شده و از دیواره داخلی آن عکس می گیرد می باشد. با استفاده از این نوع تصویربرداری عملکرد قلب و دریچه ها و حفره های آن مورد بررسی قرار می گیرد. هم چنین ضربان قلب و جهت و سرعت جریان خون نیز در این تصویربرداری قابل بررسی است. برای انجام اکوی قلب نیز نیاز به یک ژل مخصوص وجود دارد که بر روی بدن بیمار زده شده و موجب بهبود کیفیت تصاویر حاصل می شود.
دستگاه سی آرم C-Arm:
دستگاه سی آرم که دارای یک بازوی C شکل است که با استفاده از اشعه ایکس تصویربرداری از بدن را انجام می دهد. این دستگاه از قسمت های زیر تشکیل شده است:
- مولد اشعه ایکس که اشعه ایکس مورد نیاز را تولید می کند.
- تقویت کننده تصویر یا Flat panel detector که استفاده از آن باعث کاهش میزان دوزی می شود که به بیمار می رسد. علاوه بر این کیفیت تصویر نیز افزایش می کند.
- بازوی C شکل: این قسمت که به مولد اشعه ایکس و تقویت کننده متصل است در اطراف بدن بیمار می چرخد و پرتوهای ایکس را از بدن عبور می دهد. این قسمت تصاویر دو بعدی از بدن می گیرد که پس از پردازش به صورت سه بعدی نمایش داده می شوند.
- پدال های پایی
- اهرم های کنترلی
- کنترل پنل دستگاه
- مانیتور جهت نمایش تصاویر
این دستگاه در دو مدل ثابت و پرتابل موجود است که نوع پرتابل آن در اتاق عمل نیز استفاده می شود و در جراحی هایی که نیاز هست در حین عمل از بدن بیمار به سرعت تصویربرداری شود به خصوص جراحی های ارتوپدی از این دستگاه استفاده می شود.
دستگاه سنجش تراکم استخوان:
این دستگاه که BMD Machine نیز نامیده می شود با استفاده از تابش اشعه ایکس تراکم استخوان های بدن و میزان مواد معدنی آن ها را نشان می دهد. این نوع تصویربرداری دارای روش های مختلف است که رایج ترین آن ها DEXA یاDual Energy X-Ray Absorptiometry می باشد. در این روش اشعه ایکس از دو منبع تولید کننده اشعه به بیمار تابانده می شود. هرچه تراکم استخوان فرد بیشتر باشد جذب اشعه بیشتر بوده و اشعه کمتری از بدن عبور می کند. روش DEXA به ۳ شکل زیر انجام می شود:
- پرتوی سوزنی یا Pencil beam: در این روش بدن به صورت نقطه به نقطه سنجیده می شود. تابش دوز پایین بوده و زمان اسکن بدن طولانی تر است. علاوه بر این تصاویر ایجاد شده وضوح کافی و بزرگنمایی ندارند.
- پرتوی بادزنی یا Fan beam: در این روش از دیتکتور آرایه ای استفاده شده و اسکن سرعت مناسب تری دارد. اما تصاویر حال از این روش نیز وضوح چندان بالایی ندارند.
- پرتوی بادزنی دیجیتال یا Digital Fan beam: این روش مناسب ترین روش سنجش تراکم استخوان است و سرعت اسکن بالا بوده و تصاویری با وضوح بالا ایجاد می شود.
اسکنرهای استفاده شده در دستگاه سنجش تراکم استخوان به دو صورت محیطی و مرکزی هستند. در اسکنر مرکزی تراکم استخوان مرکز بدن یعنی لگن و ستون فقرات بررسی می شود. اما اسکنر محیطی برای سنجش تراکم استخوان در مچ دست، مچ پا و سایر نواحی مورد استفاده قرار می گیرد.
رادیولوژی دندان:
رادیولوژی دندان روشی است که در آن با استفاده از اشعه ایکس از دندان ها تصویربرداری می شود. رادیولوژی دندان به دو بخش داخل دهانی و خارج دهانی تقسیم می شود. رادیولوژی داخل دهانی به قسمت های زیر تقسیم بندی می شود:
- رادیوگرافی بایت وینگ یا Bite wing که سمت راست دندان را نشان می دهد.
- رادیولوژی پری اپیکال یا Periapical که سمت چپ دندان را نشان می دهد.
- رادیولوژی اکلوزال یا Occlusal که سطح اکلوزال دندان ها را نشان می دهد.
رادیولوژی خارج دهانی که به دلیل قرار گرفتن نوار رادیوگرافی در خارج دهان فرد این طور نام گذاری شده است شامل بخش های زیر است:
- رادیولوژی پانورامیک یا Panoramic که به آن OPG نیز گفته می شود و رایج ترین نوع رادیولوژی خارج دهانی است.
- رادیولوژی سفالومتری یا Cephalometry که از یک سمت سر تصویربرداری می کند و در گذاشتن ارتودنسی کاربرد دارد.
- رادیوگرافی مخروطی یا توموگرافی کامپیوتری که به آن Cone beam CT یا CBCT scanning گفته می شود. در این روش با استفاده از تکنولوژی های جدید تصاویر سه بعدی ایجاد می شوند. دوز اشعه در این روش بیشتر است.
- سی تی اسکن استاندارد CT که بیشترین میزان دوز اشعه را در میان روش های رادیولوژی دندان دارد و بیشتر در کلینیک های تخصصی دندان استفاده می شود.
- رادیوگرافی توموگرافی: در این روش دهان به لایه های مختلف تقسیم شده و لایه مد نظر دندانپزشک برجسته تر نشان داده می شود و بقیه لایه ها به صورت تار نشان داده می شوند. این روش در مواردی استفاده می شود که بخشی از دهان به سختی دیده می شود یا با بخش های دیگر همپوشانی دارد.
- سیالوگرافی: در این روش یک ماده رنگی به بافت های نرم دهان مانند غدد بزاقی تزریق می شود تا از آن ها تصویر به دست آید.
- رادیوگرافی دیجیتال: در این روش از تکنولوژی دیجیتال استفاده می شود و دارای بزرگنمایی برای مشاهده راحت تر تصاویر است. علاوه بر این در این رادیولوژی می توان اطلاعات را ذخیره کرد.
- MRI دندانی که در آن به جای استفاده از اشعه ایکس بیمار در یک میدان مغناطیسی قوی قرار داده می شود. در این تصویربرداری تصاویری با کیفیت بالا به دست می آیند و از آن می توان در مشخص کردن محل کانال های امپلنتی که در تصاویر سی تی اسکن قابل مشاهده نیستند استفاده کرد.
دستگاه پانورکس یا OPG:
دستگاه پانورکس که از تجهیزات تصویربرداری است که با استفاده از پرتوهای ایکس تصویربرداری را انجام می دهد، برای گرفتن تصویر دو بعدی از فک بالا و فک پایین استفاده می شود. این دستگاه دارای یک بازوی افقی است که اشعه ایکس تولید می کند و یک دیتکتور نیز دارد. این دو قسمت به طور موازی در مقابل هم قرار گرفته اند و دور سر بیمار می چرخند. سرعت چرخش فیلم باید با سرعت تابش اشعه یکسان باشد تا تمایز کافی بین دندان ها و سایر بافت ها در تصویر ایجاد شود. به این شکل دندان ها در تصویر شفاف تر نشان داده می شوند و نواحی دیگر تار تر هستند. دستگاه های پانورکس پیشرفته تر دیجیتالی هستند و دوز اشعه کمتری را وارد بدن بیمار می کنند. هم چنین زمان تصویربرداری کاهش می یابد و تصویری با کیفیت بالا ایجاد می شود.
در مدل های دیجیتالی به جای فیلم از صفحات فسفر، سنسورهای CMOS و CCD استفاده می شود. در این حالت دو نوع تابش نیاز هست که تابش اول باعث برانگیختگی یون های صفحه فسفر شده و تابش دوم یون ها را به محل قبلی شان باز می گرداند و یک نور مرئی تولید می کند. این نور توسط سنسورها دیجیتالی شده و نمایش داده می شود. کاربردهای دستگاه پانورکس عبارتند از:
- تشخیص دندان عقل نهفته
- پیدا کردن منشاء دندان درد
- بررسی قرارگیری ایمپلنت دندانی
- ارزیابی های لازم قبل و بعد از ارتودنسی
دستگاه پرینتر تصویربرداری:
برای چاپ تصویر در هر یک از دستگاه ها و روش های ذکر شده در این مقاله باید از یک پرینتر تصویربرداری استفاده شود. این پرینترها در دو نوع لیزری و حرارتی ساخته می شوند که همان طور که از نام آن ها مشخص است به ترتیب با استفاده از حرارت و فناوری لیزر عمل چاپ تصویر را انجام می دهند. این تصاویر می توانند سیاه و سفید، رنگی و یا سه بعدی باشند. در پرینترها نکات زیر از اهمیت بالایی برخوردارند:
- توان عملیاتی دستگاه: توان پرینترهای لیزری بیشتر است.
- حافظه: هرچه توان عملیاتی دستگاه بیشتر باشد میزان حافظه بیشتری نیز احتیاج دارد.
- رزولوشن: هر پرینتر متناسب با نوع دستگاهی که به آن متصل است رزولوشن متفاوتی دارد. به طور مثال رزولوشن سونوگرافی از ام آر آی بیشتر است.
- کنتراست: میزان کنتراست که در واقع تعداد نقاط خاکستری و رنگی تصویر است باید بین ۸ تا ۲۵۶ بیت باشد.
- استانداردهای لازم: چاپگرها باید استاندارد دایکام داشته باشند که تبادل اطلاعات بین دستگاه های تصویربرداری مختلف را تضمین می کند.
سرب کوبی:
همان طور که قبل تر نیز گفته شد به دلیل خطراتی که امواج و اشعه های مختلف تصویربرداری دارند باید ایزولاسیون مناسب انجام شود که به آن سرب کوبی گفته می شود. در این روش از فلز سرب استفاده می شود که عدد اتمی بالایی دارد و می تواند اشعه ایکس و گاما را به خود جذب کند. علاوه بر این در دسترس بوده و قیمت مناسبی دارد. ضخامت سرب مورد نیاز متناسب با نوع دستگاه، شدت و مدت زمان تابش و هم چنین فاصله با تکنسین دستگاه مشخص می شود. سپس اتاقی که دستگاه در آن قرار دارد با استفاده از ورقه ها، آجرها یا پشم های سربی سرب کوبی یا ایزوله می شود. امروزه از پارتیشن های سربی نیز استفاده می شود که پرتابل هستند. پس از انجام ایزولاسیون لازم است تست نشت پرتو انجام شود تا صحت ایزولاسیون تایید گردد.
خرید تجهیزات تصویربرداری در بازار تجهیزات پزشکی ایران:
انواع مختلف تجهیزات تصویربرداری پزشکی در بازار تجهیزات پزشکی ایران وجود دارند. شما می توانید با مراجعه به وب سایت تجهیز سلامت نیکان، انواع مختلف این دستگاه ها را مشاهده کرده و با بهره گیری از مشاوره و راهنمایی گروه تجهیز سلامت نیکان، مناسب ترین دستگاه را خریداری نمایید.
